Skûtsje: Eildert Sietez

Beroep: rondvaartondernemer

Schipper: 2007-2013 | Bolsward, 2014-heden | Akkrum

SKS 2014: 6e plaats

Beste uitslag 2014: 1e plaats Langweer

 

Persoonlijke herinneringen Pieter Ezn. Meeter | 70 jaar SKS

‘In het skûtsjesilen ben ik begonnen als 11-jarige ketelbinkie Pieter. Uiteraard waren wij vroeger al eerder mee, vaak verstopt onderin, achterin de kont onder een kleedje. Zodra het niet meer mogelijk was om mij te droppen, kwam ik naar boven. Het was eigenlijk al snel duidelijk dat skûtsjesilen ook mijn ding zou worden en na 33 jaar is daar nog niets in veranderd. Onvergetelijk is de wedstrijd op De Veenhoop, mijn tweede jaar als schipper. Bij het ronden van de ton voer Huizum met zijn opsteker tegen mijn roer. Dit gebeurde tijdens het onderhalen van de ton. Hierdoor werd ik gelanceerd, zo het water in. Er kwamen meerdere schepen aan die ik zwemmend moest ontwijken. Toen alle gevaar een beetje was geweken, bleek dat ik er gewoon kon staan. Ben vervolgens (zonder bril) teruggebracht naar mijn skûtsje en snel weer achter het roer gaan zitten. Direct kwam Grou over bakboord. Ik was te laat, zat net achter mijn roer, lichte aanvaring. Drachten kwam ook nog voorbij, hiermee zat ik even vast. Ik heb de zeilen maar gestreken, lag nu toch laatst. Ik vroeg toen aan Albert Visser van Drachten of ik toch nog even mocht zeilen. Hij zei: probeer het maar. Deze wedstrijd werd een topper. Dacht dat we ongeveer 300m achter lagen op nr. 13. Zeilen weer gehesen en laveren naar Ie Sicht. Bij de ton lagen we nr. 13 op de kont. Iedereen super fanatiek, elke klap was een gouden slag, elke ronde haalden we schepen in. We hebben het gered tot een derde plaats. Een geweldige teamprestatie. Gekscherend zeggen we wel eens als het niet lukt, dat de schipper maar weer even buitenboord moet en zonder bril terug moet komen! 

(bron: Skûtsje Journaal 2015)

Foto boven: Martin de Jong

De wedstrijdcommissie Stavoren, Zeilvereniging IJsselmeer, heeft besloten de wedstrijd van vandaag niet door te laten gaan. Dit besluit is genomen na overleg met de Minwaarrie op basis van de slechte weersverwachtingen. 

Deze wedstrijd zal komende dinsdag 28 juli bij Woudsend worden ingehaald.

 

 

Skûtsje: Rienk Ulbesz

Beroep: meewerkend voorman

Schipper: 2013-heden | Leeuwarden

SKS 2014: 10e plaats

Beste uitslag 2014: 2x 4e plaats | Stavoren – Woudsend

 

Persoonlijke herinneringen Siete Ezn. Meeter | 70 jaar SKS

‘Ik wilde op jonge leeftijd al graag mee op het skûtsje, maar dit mocht van mijn pake (Siete Meeter) nog niet. Ome Theo Ferwerda heeft mij destijds verstopt in een zeilzak onderin het skûtsje. Hij had tegen mij gezegd dat hij bij het tien-minuten-schot op het dek zou stampen. Toen ik tevoorschijn kwam, kon mijn pake mij niet meer van het skûtsje afzetten. Hierna mocht ik mee. Dit was het begin van het skûtsjevirus waar tot op heden nog geen einde aan is gekomen. De mooiste herinnering is als je voor het eerst schipper wordt op een skûtsje, en dat is bij mij niet drie seizoenen geleden, maar veel verder terug in de tijd. In 1991, de tweede week van het SKS kampioenschap, verving ik mijn zieke vader die een hernia had. De eerste dag begon in Stavoren met een achtste plek. De wedstrijd in Woudsend was één van mijn beste destijds. We zeilden die dag vlak langs de schepen die voor anker lagen om naar de wedstrijd te kijken. Komt Omke Tjitte Brouwer (voormalig schipper Heerenveen) uit zijn stuurhut: ‘Wat maak je een mooie slag en nu vooral doorzetten!’ riep omke Tjitte. Uiteindelijk ben ik die dag derde geworden, wat voor mij destijds een superervaring was als vervangend schipper op het voormalige Bolswarder skûtsje De Vriendschap.’

(bron: Skûtsje Journaal 2015)

Foto boven: Martin de Jong

 

Skûtsje: Lemster skûtsje

Beroep: beroepsschipper

Schipper: 2005-2013 | Drachten, 2014-heden | Lemmer

SKS 2014: 4e plaats

Beste uitslag 2014: 2e plaats | Lemmer II

 

Persoonlijke herinneringen Albert Jzn. Visser | 70 jaar SKS

‘Vroeger toen ik nog klein was voer pake Douwe als schipper op de SWH. Zijn broers en zijn zonen maakten deel uit van de bemanning. Toen was het net als nu voor onze familie een soort jaarlijkse reünie waarbij het skûtsjesilen de gedeelde passie is. En al is onze familie tegenwoordig over veel meer skûtsjes verspreid, het skûtsjesilen is een grote bindende factor. Vroeger zeilde ik met mijn broers en neef, en nu met mijn drie zonen aan boord. Er zijn niet veel sporten waarin vaders met hun zonen, dochters, broers, ooms, neven en nichten deel uit kunnen maken van één team. Het skûtsjesilen bepaalt voor een heel groot deel ons leven. Nagenoeg ons hele leven wordt aan het zeilschema aangepast. Dit is voor mij geen opgave want we krijgen er heel veel plezier voor terug. Ik vind het mooi om telkens weer de sportieve uitdaging aan te gaan om samen met het team een 100 jaar oud en soortgelijk schip, waar mijn pake vroeger zijn brood mee verdiende, telkens op een hoger niveau te krijgen. Omdat ik al zoveel jaren zeil zijn er heel veel hoogtepunten. Als alles perfect loopt is het geweldig kicken. Dat ik op het skûtsje waarop ik ooit als ketelbinkie begonnen ben, waarop ik samen met mijn vader, broer en oom gezeild heb en nu met mijn zonen mag zeilen en dat voor ons dorp uitkomt, is een droom die uit is gekomen. Maar het grootste moment was toch wel de eerste keer dat wij kampioen werden met De Sneker Pan. Voor ons was dit zo machtig dat wij dat geflikt hadden. En prachtig dat pake Douwe dat nog heeft kunnen meemaken.’

(bron: Skûtsje Journaal 2015)

Foto boven: Martin de Jong